Maleisië en de eerste week Bali.

Na Singapore zijn we naar Maleisië gegaan. In de bus de brug over en van daar met de taxi naar ons hostel. De taxi chauffeur vroeg ons meteen al waarom we zo ver van het centrum af zaten, het bleek hier iets anders dan in Singapore. Geen trein of bus waar wij zaten.. In het hostel vroegen we wat er te doen was in Johor Bahru, en als eerste werd er gezegd legoland en hello kitty world.. Verder was er eigenlijk niet zoveel te doen... Dat was niet bepaald waarvoor we naar Maleisië zijn gekomen.
De volgende dag zonder al te veel moed maar naar het centum gegaaan. City square was wederom een enorme mall. Bij starbucks maar weer een cappuccino gedronken en een ontbijtje gehaald. Ook hier bleek dat er in de stad niks te doen was... De Mac moesten we heen volgens de jongens bij de Starbucks... In een internet café maar opgezocht wat er in de buurt te doen was, er gingen bussen het land in, gelukkig!
Die middag zijn we naar Kota Tinggi gegaan, op naar de waterval! In een bus die in Nederland alleen al bij het zien ervan niet door de apk komt bracht ons in ongeveer 2 uur naar Kota Tinggi. Eenmaal de stad uit was het wel mooi om de natuur hier te zien. Op de meest vreemde plekken zijn huisjes gebouwd, allemaal met een winkeltje erbij. Hoe is het mogelijk dat ze niet failliet zijn. Met de taxi moesten we nog een eindje verder het regenwoud in. Op een kronkelweg , tussen de bomen konden we gelukkig niet zien hoe hard we gingen... De meter bleef maar 40 aangeven.
Heel aangekomen konden we in onze net gekochte broekjes heerlijk even het water in. Het is hier heel mooi, maar het is echt zonde dat de mensen hier zoveel afval achterlaten.
Om 7 uur stipt werden we weer opgehaald en konden we toch redelijk voldaan naar ons hostel. In een nog net iets ergere bus, die piepte en kraakte bij iedere bocht of gat in de weg en die ook nog eens de deuren zo'n 500m voor de halte opendeed waar we natuurlijk net achter zaten, kwamen we toch weer veilig aan.
De volgende dag zijn we naar Desaru gegaan. Een plaatsje aan de kust, waar het toerisme is afgenomen en het inmiddels een beeetje vervallen is.
Het strand was prachtig! Toen we aankwamen was het net weer droog, de zee was helaas te wild om in te zwemmen. Handoekjes neergelegd en heerlijk genieten van het uitzicht! De zon brak weer door! We werden regelmatig door lokale mannen aangesproken, we zijn hier een soort bezienswaardigheid of nieuwe diersoort. Iedereen is heel aardig en behulpzaam, maar vooral ook nieuwsgierig. Net weer in gesprek begon het wat te druppelen en hoe harder de regen hoe meer lokalen. Met 5 mannen om ons heen die vrolijk foto's wilden maken en vanalles vroegen liepen we richting een beschutte plek. De stortbui was snel over, dus we dachten nog even een eindje door de zee te lopen. Helaas was de volgende bui al snel een feit en zijn we maar terug gegaan.
De volgende ochtend heerlijk tot half 11 uitgeslapen, schone was opgehaald,, tas gepakt en op naar Singapore! Fijn dat we weer verder gaan. Toch wel blij dat we dit ook weer hebben meegemaakt,de gigantische palmboomplantages, de mensen hier en hun manieren.
Onderweg naar Singapore werden we door een heel aardige man geholpen, hij vertelde dat hij met pensioen was en in Singapore woonde. Dan hebben we het in Nederland nog zo slecht niet hoor. Het was leuk om hem te leren kennen en hij vond het vooral leuk om te kletsen geloof ik.

Met wat vertraging door het slechte weer kwamen we dan echt aan in Bali!!!
Meteen werden we overladen door mannen die je overal mee willen helpen. En dus geld uit willen slaan. Met de taxi naar ons hotel, wat weer een rit.
Kleine weggetjes, haakse bochten, links en rechts worden ingehaald door auto's en scooters, ongeacht tegenliggers.. Hier durf ik niet te rijden.
In het Sayang Maha Mertha hotel hadden we het goed voor mekaar. Zwembad, ontbijt, 5 min. van het strand, goed weer, helaas geen airco..Maarja, we moeten ook niet te veeleisend worden.
Donderdagochtend meteen op zoek gegaan naar een plek om surfles te krijgen. De zee was wild en er mocht niet gezwommen worden, maar wij kregen les! Lukman regelde een surfleraar, Jeffrey en ene Boni ofzo en na 5 keer oefenen op het strand moesten we de zee in.. Daar had ik niet op gerekend.
Toch na veel vallen en nadenken over het opstaan, lukte het een paar keer om te blijven staan! Wat gaaf is dat!Ryanne kon het natuurlijk veel beter.
Na de les een colaatje samen met Lukman en Jeffrey en de rest vvan dedag bijgekomen bij het zwembad, heerlijk!
Vrijdag werden we al om 8 uur opgehaald voor onze tweede surfles. Op zoek naar een plek met minder sterke stroming. Zo vroeg in de ochtend is niks voor mij. Ik kon er niks van, na een uur nog niet te hebben gestaan had ik er weinig vertrouwen in. Ryanne had duidelijk meer ervaring en kon wel snel opstaan en deed het erg goed. Met wenig moed naar een volgende plek. We hebben hele mooie stranden gezien, we kregen meteen een soort tour. Bij Nusa dua moesten we ver de zee in, maar waren er goede golven. Eindelijk kon ik weer blijven staan! Moe, beurs en zat van het zeewier was het mooi geweest. Op naar het hotel. Zaterdag maar een rustdag gehouden.

Zondag hebben we een snorkeltour gedaan. Met een heel relaxte gedachte gingen we er heen. Die gedachte kon snel gaan, het was meer een fabriek die zoveel mogelijk toeristen moest verwerken. Eerst gingen we parasailen, best leuk. Daarna lekker met een bootje de zee op om te snorkelen. Dat viel tegen, we hebbben natuurlijk al wel meer gezien dan alleen gele visjes..
Snel door naar turtle island. Hier mochten we schildpadden, een toekan, een vleermuis en een slang vasthouden. Wel een beetje zielig voor de dieren. De vrijwilliger die meeliep zei dat ze proberen het uitsterven van de schildpad proberen te voorkomen, maar volgens mij proberen ze geld te verdienen.

Maandag dachten we te moeten vertrekken...Maar till 14-1 betekende blijkbaar tot en met de nacht van 14 op 15. De laatste nacht op Bali kunnen we nog terugkomen, dat scheelt weer.
Op naar Ubud, naar Nick's homestay. Een prachtige plek op Bali! Dit is wat ik me had voorgesteld. Heel groen, weinig verkeer, leuke prieeltjes, offerplaatsen en weer heel behulpzame mensen. Het is fijn dat het hier minder warm is als in kuta.
Via een heel schattig straatje komen we bij Monkey Forest, een tempel waar enorm veel apen rondlopen. Al zijn ze niet helemaal tam, ze zijn niet bang en als je niet uitkijkt halen ze iets uit je tas. Na de tempel konden we nog verder het regenwoud in. Over kleine paadjes en bamboe-bruggetjes, wat is het hier mooi! Beneden was eeen rivier met natuurlijk tempels en beedjes.
Terug naar ons huisje kwam er een enorme stortbui over ons heen, met een paraplu en op blote voeten zijn we maar verder gegaan, het werd niet minder.
Dinsdag zijn we op de fiets van een vulkaan gegaan. Op de heenweg stopten we voor een bakje Luwak koffie, de duurste ter wereld. De meisjes op de plantage deden leuk mee, vooral door het zinnetje: The parmer collects the poo prom the porrest ploor, de f spreekt iedereen hier uit als een p.
Met de hele groep ontbeten bij het vulkaanmeer, door de mist zagen we helaas weinig.
We gingen 24 km naar beneden, niet zo zwaar en stopten bij een Balinese 'woning', een rijstveld waar we rijst mochten slaan en bij de oudste boom van Bali. We kozen er voor om nog 8 km de berg op te fietsen, dat was wel zwaar en vooral warm, maar wel even lekker om te doen. Daar stond een heerlijke Balinese lunch voor ons klaar! Daar waren we wel aan toe. Dit was echt een hele gave trip.
's Avonds hebben we een Balinese dans gekeken. Heel bijzonder, vroeger waren dit echt rituelen, nu meer een voorstelling. 100 mannen zaten in een cirkel vreemde klanken te zingen of zeggen... Er kwamen goden voorbij, 2 meisjes deden een trance dans en een man liep op brandende kokosnoot schillen. Heel apart.

Woensdag een fiets gehuurd, naar de olifanten grot gegaan, weer e n tempel, weer veel souvenirwinkeltjes. Een gids wilde ons in slecht Engels vertellen wat het allemaal was, toe hij nog een uur in de planning had, hebbben we hem maar Vriendelijke bedankt. Hij was er niet zo blij mee, wij ook niet met hem.
Terug in Ubud een heerlijke massage gehad en een cappuccino, verder weinig gedaan, heerlijk!

Donderdag om 9 uur stond de taxi al klaar, op naar Lovina. Via 2 tempels, een meer en een waterval kwamen we aan bij Mumbul's guesthouse. Het is super mooi hier, we hebben 3 bedden ter beschikking, ruimte genoeg en een badkamer zonder dak, heel gaaf! Iets minder handig als het regent zijn we inmiddels achter. Lovina zelf stelt volgens mij niet zoveel voor, we moeten het nog maar even ontdekken.
Vannacht om 5 uur ging de wekker voor de dolphin tour. Op een scootertje werden we opgehaald en naar het strand gebracht, met een klein smal bootje gingen we de zee op. Al snel zagen we de dolfijnen, helaas waren we niet alleen. Natuurlijk waren er veel meer toeristen. en dus bootjes. Heel gaaf om ze te zien in de zee! Rose, je krijgt de groetjes terug van ze! Eenmaal terug en op bed hebben we nog ff bijgeslapen. Helaas regende het, maar dat is een mooie reden om typen. Foto's komen later, dat lukt niet op mijn tablet. Nog een weekje Bali en dan door naar Australië!!