Bezoek, Carnaval, verhuizen. Oftewel updatenr 5!

Bon Dia Lieve mensen!

Ik krijg nog net geen dreigbrieven binnen, maar het was wel duidelijk dat het te lang duurde en hoog tijd is voor een nieuw verhaal. ( Of de dreigbrieven zijn nog niet aangekomen of op het verkeerde adres..)

We zijn inmiddels namelijk verhuisd! De dag voor mijn lieve ouders en zusje op bezoek zouden komen hebben we een verhuisdag opgenomen om de boel over te pakken naar een nieuw plekkie. Iets verder van school, maar met aparte slaapkamer en groter zwembad. Iets waar de gasten volop gebruik van gemaakt hebben! Met veel pijn in ons hart hebben we onze lieve Dushi achter moeten laten bij de buren want huisdieren zijn not allowed…
Vrijdagavond 13 februari was het zover, het bezoek wat al een paar weken stond te popelen was nu echt gearriveerd! Na een dikke kus en knuffel werd het welkom abrupt verstoort omdat iemand onze auto wilde wegslepen.. Ik ben snel in de auto gestapt om een rondje te rijden en Rianne heeft vriendelijk aan een meneer gevraagd wat we verkeerd deden. Ik moest meteen inladen en mocht niet eerst mijn bezoek welkom heten.
In etappes van 2 zijn we naar het tijdelijke verblijf gegaan en daar de boel bekeken en vooral laten luchten! Er was niet schoongemaakt, de eigenaar in Nederland had niet doorgegeven dat er bezoek zou komen. Na een lekker shoarma broodje van de Sultan en een kop koffie zijn wij even naar de Paddock gegaan om een biertje te drinken en toen maar naar huis om lekker onder de wol te kruipen.
Zaterdag weer naar het vliegveld gegaan om een auto op te halen, ben ik weer bijna weggesleept… ik mocht niet wachten in de auto.. Of ik moest parkeren of rondjes rijden, dus ik heb 3 rondjes gereden om de parkeerplaats en toen stond me papa al klaar met hun mooie auto voor de komende week.
We zijn even lekker gaan eten bij de Paddock, de stad een beetje laten zien zodat ze de goede plekjes wisten om te shoppen en daarna naar de supermarkt om even in te slaan.
Zondag moesten we voorbereiden voor school, dus hebben ze het zwembad ff getest. ’s Avonds zijn we naar de Casa Tua geweest om lekkere pizza te eten! Hmmm wat smaakte die weer goed! Daarna het casino laten zien, wij waren de gelukkigen die avond, de 5 dollar hebben we omgezet in maarliefst 23 dollar! De 10 dollar van mijn ouders was zo op, dus toen zijn we maar weer gegaan met een keer meer dollars op zak dan op de heenweg. In de Sopranos piano bar was het weer erg gezellig, we werden ff gecheckt of we wel 16 waren, aangezien papa en mama vrolijk achter ons gingen zitten terwijl wij met z’n drieën aan de bar zaten.
Met Rianne en Ryanne ging de reis verder naar Moomba, vader en moeder haakten af en gingen lekker naar huis toe. Wij hebben ons nog prima vermaakt en Ryanne heeft nog een paar mannen gek weten te maken maar ze hapte niet toe. Kijken, kijken, niet happen. Het motto van een echt verstandige Nederlandse dame.
De rest van de week konden we ze weinig laten zien dus zijn ze zelf op pad gegaan om de mooie dingen op het eiland te bekijken. ’s Avonds gezellig samen eten, heel lekker een week lang niet zelf koken en toch gezond eten! Wat is thuis wonen dan toch makkelijk..
Vrijdagavond was er de Lighting Parade! Een carnavalsoptocht waarbij iedereen zoveel mogelijk lichtjes op pakje heeft. Voor mijn ouders en allerliefste zusje was het een hele belevenis om zo’n optocht te kijken! Ondanks de harde muziek hebben ze hun ogen uitgekeken naar mannen en vrouwen in inimini pakjes, ongeacht leeftijd, figuur iedereen had een ‘mooi’ kostuum en als het kon liepen ze ook nog op 10 cm hoge hakken. Ook zaten er wel een paar echt mooie kostuums bij, maar in vergelijking tot de grote parade was het eigenlijk niks.
Zaterdagmiddag was de kinderparade, daar kwamen een aantal hele leuke versierde wagens voorbij, en natuurlijk hele schattige kinderen van een jaar of 4/5 die geen idee hebben waarom ze in hemelsnaam in die hitte in een raar pakkie over straat moeten lopen met als het even kon ook nog een versierde hoed op het hoofd. Sommige ouders proberen hun dochter zo vroeg mogelijk te leren hoe ze een goede Reina (koningin van de carnaval) kunnen worden. Vreselijk al zeg ik het zelf, wel een beetje vergelijkbaar met de missverkiezing voor jonge meisjes in Amerika.
Na de laatste maaltijd bij het Plaza café zat het bezoek er al bijna op en was de vakantie voorbij.. Zondagmorgen om 7 uur (je moet wat overhebben voor je familie) stonden we op het vliegveld, laatste knuffels en kussen uit te delen en toen was het bye bye, zwaai zwaai tot in juli.
Het is erg snel voorbij gegaan al zeg ik het zelf, maar het was wel weer ouderwets gezellig! Lekker ouwehoeren met mijn lieve zusje, samen eten, lekker bijkletsen. Ik vond het erg leuk dat ze hier zijn geweest, niet alles is bekeken dus volgend jaar kunnen ze zo weer komen!

Voor degenen die de tam-tam nog niet gehoord hebben. We zijn namelijk van plan om nog een jaartje te blijven! Het bevalt hier erg goed en we hebben nu toch een baan dus ook lekker makkelijk! :)

Ik zal even kort vertellen wat we de afgelopen 2 maanden nog meer gedaan hebben.. als dat lukt. (Of ik ben het vergeten of het wordt niet kort..)
Met kerst hebben we ons stierlijk verveeld, er was niks te doen, en kerst zonder familie is toch wel erg raar. Tweede kerstdag zijn we maar aan het toeren geslagen. Arikok National Park zijn we doorgereden. We hebben mooie grotten gezien, een vleermuis, we zijn lekker ergens heel duur gaan eten.. maarja wat wil je in de middle of nowhere iets gaan eten.
Rianne is gestoken door een bij.. Wat dan weer een minpunt was, haar been werd mooi dik en er kwam een flinke rode, ronde plek op haar been.
We stonden vast in de berm die toch best schuin naar beneden afliep.. Gelukkig toen we de four wheel drive aanzetten konden we zo weer weg en toen bleek dat de we niet verder konden, en wij eigenwijs over de wegversperring heen zijn gereden konden we toch echt niet verder want de nieuw aangelegde weg was geblokkeerd met 3 rotsblokken.. Helaas moesten we het pokkestuk terug. Maar niet achteruit dacht Rianne, even draaien werd even een stukje naar achteruit beneden… Gelukkig is alles goed gekomen en waren we de schrik snel te boven!

Ook hebben we een bezoekje gebracht aan het nieuwe waterpark. De hoogste glijbanen van het Caribisch gebied moeten daar staan. 50 meter in de auto en ineens stopt Rianne de auto… Wat blijkt, een lekke band. De 3e sinds we de auto hebben… Na een uur wachten en hulp van de buren hebben we de band opgepompt met een compressor en zijn we snel naar de tire-shop gereden waar we inmiddels een vaste-klantenkaart hebben als ze dat kenden. Ze lachten onze banden praktisch uit, en vonden het een wonder dat we ermee gereden hadden. Het ijzerdraad was namelijk naar buiten gesprongen.. en dat is niet goed blijkbaar…
De reserveband was al niet veel meer waard en dus meteen maar 2 nieuwe banden erop laten zetten. Later die week zouden we weer terug komen om een band te laten plakken/dichten en later die maand om een lekke band te verwisselen.. Gelukkig was die laatste band gratis, ze hadden er een slechte band opgezet.
Gelukkig wisten we dat toen nog niet.. Uiteindelijk zijn we toch nog naar het waterpark/bouwplaats gegaan, van alle glijbanen die open waren zijn we afgegleden. De constructie van de trappen zijn niet van al te best materiaal dus er zal binnenkort vast iemand door de trap heen zakken of iets dergelijks.. Het park was net een maand open en was nog druk onder constructie, dus onder de glijbanen was het een zooitje van kranen, zand, bouwafval en alles wat op een bouwplaats thuis hoort.. Heel Arubaans dat dat hier mogelijk is.

Oud en Nieuw hebben we bij onze collega Patrick gevierd. Hij woont boven op een bergje, waardoor we een mooi overzicht hadden over al het vuurwerk. Er werden heel wat guldens in de lucht afgestoken, en daar zat heel mooi siervuurwerk tussen. Het was zeer gezellig en we hebben het dan ook heel vroeg gemaakt.. 1 januari waren we lekker brak en hebben we al slapend en luierend doorgebracht.

Wat we verder in de vakantie gedaan hebben is luieren op het strand, bij het zwembad en nog meer op het strand denk ik…
Na de vakantie was het weer even wennen op school. Het lekker rustig nagenieten van een lekker rustige vakantie werd snel verstoord.. De kinderen waren lekker druk, 2,5 week vakantie is niet goed voor deze kinderen. Ze mogen thuis alles en hoeven niks.. Flinke omslag dus aan het begin van de 2e helft van het schooljaar.

21 januari hadden mijn kinderen net als alle 6e klassen op Aruba een psychologische test. Iedereen die naar de havo wil moet die test doen en er goed op scoren. Een test met plaatjes met logische reeksen en een heel ouderwetse test, met vreselijk ouderwets taalgebruik moet helpen om te kiezen of een kind wel of niet naar ‘Collegio’ mag. Veel kinderen in mijn klas willen heeeeel graag naar collegio, ga je naar de MAVO dan is dat heel slecht. Helaas stimuleren ouders dit beeld en zo willen zelfs de zwakste kinderen naar collegio… Lastig.

In februari is er niet veel spannends gebeurd naast het bezoek van mijn ouders en het verhuizen. In plaats van Dushi hebben we nu een heel schattig, ondeugend drie jaar oud buurjongetje. Geluk voor ons, hij is er alleen op de donderdag en vrijdag. Dus in het weekend kunnen we meestal wel uitslapen!

We weten nu helemaal hoe het carnaval in elkaar steekt. Volgend jaar moeten we maar meedoen, dan krijg je het meest mee van de carnavalsspirit denk ik.
De grote parade, de zondag dat mijn ouders en lieve zusje zijn vertrokken, was erg mooi. Daar werd alles uit de kast gehaald, de mooiste kostuums en wagens hebben we toen gezien.
Op school hebben we ook een carnavalsviering gehad. Iedere klas moest een Reina, Prins en Pancho(Nar) kiezen en een thema wat er aan de school verandert zou moeten worden. Daaromheen moesten we een mooie show maken met een speech en dansjes. De 2 zesde klassen hebben het samen gedaan en jawel, wij zijn samen Dé carnavalsklas van de bovenbouw van 2009 geworden! Wat een feest!

Om nog een beetje sportief te doen zijn we begonnen met tennissen.. (We zijn al twee keer geweest:s) Gelukkig hebben we een sportieve buurman waar we dinsdag mee gaan tennissen en die ons ook al mee wil nemen voor een duikcursus, hij is namelijk duikinstructeur! Is dat verhuizen toch nog ergens goed voor!

Volgens mij ben ik wel weer uitgetypt. Toch 3 pagina’s lang, is het me weer niet gelukt om het kort te houden.. Misschien moet ik eens wat vaker een berichtje typen.

Voor alle lieve mensen die het leuk vinden om mij een beetje op de hoogte te houden en ons nog niet zijn vergeten, hier is ons nieuwe adres:
Papaja 9 appartement G-0
Paradera, Aruba

Deze maand zal staan in het teken van rapporten schrijven en adviezen geven.. Best wel spannend voor de kinderen, maar ook wel voor mij.
Ik wens iedereen daar nog veel winterpret, voor zover het nog winters gaat worden. Ik blijf lekker genieten van de zon en ons nieuwe zwembad!

Dikke suchi en AYOOoooo!!